رفتار با کودکی که به مهد نمی رود

وقتی کودکان برای اولین روز رفتن به مهدکودک آماده می شوند، اکثرا آن ها خیلی هیجان زده اند از اینکه آنقدر بزرگ شده اند که می تواند به مدرسه بچه های بزرگتر بروند ولی از طرفی والدین آنها بدترین سناریو ممکن را در ذهن خودشان مجسم می کنند، کودکی در حال گریه که به هیچ وجه حاضر به جدا شدن از مادرش نیست، در این نیز مانند خیلی از موارد دیگر کودک مشتاقانه منتظر این تجربه جدید است و این والدین کودک هستند که از این جدایی نگرانند! که کم کم به کودک نیز منتقل می شود.

نکاتی که باید در انتخاب مهد کودک مد نظر قرار دهید

در ادامه رفتار با کودکی که به مهد نمی رود آشنا می‌شوید و رفتار هایی که باید پیش بگیرید را یاد خواهید گرفت!

بچه ها از شما یاد می گیرند که چگونه رفتار کنند؛ اگر شما در مورد نحوه رفتار کودکتان برای رفتن به مهدکودک و جدایی از شما مثبت، آرام و خوش بین باشید، کودکتان هم همانگونه خواهد بود. برای کم کردن مشکلات ترس از جدایی نکات زیر را در نظر داشته باشید:

قبل از اینکه کودکتان را به مهد کودک بفرستید حتما از قبل محیط مهد را ببینید تا اطمینان حاصل کنید که محیطش به گونه ایست که کودکتان در آن احساس آرامش خواهد کرد!

اگر شما در مورد مهد کودکی که قرار است کودکتان را به آنجا بفرستید احساس خوبی داشته باشید این اطمینان و خوشحالی برای کودک شما نیز قابل رویت خواهد بود. توجه داشته باشید که احساس شما در چهره و کلامتان پدیدار می شود.

 

کاری کنید که کودکتان مشتاقانه منتظر این تجربه جدید باشد. از چندین هفته قبل خودتان را برای آن روز بزرگ آماده کنید. یک تقویم داشته باشید و هر روزی را که برای رسیدن به آن روز سپری می شود را علامت بگذارید. با هم یک کوله پشتی قشنگ برای آن روز بزرگ بخرید. برای یک صبحانه خاص در صبح آن روز نیز برنامه ریزی کنید.


 بررسی کنید که چه کسانی قرار است با کودک شما همکلاسی باشند و سعی کنید چند جلسه بازی و دور هم بودن با برخی از این کودکان قبل اینکه مهد یا مدرسه کودکتان آغاز شود ترتیب دهید. پس از شروع مهدکودک یا مدرسه نیز می توانید برنامه هایی برای دور هم بودن کودکتان و همکلاسی هایش در آخر هفته ها ترتیب دهید.


این خصوصیت بین همه ما مشترک است که اگر بدانیم قرار است چه اتفاقی بیفتند راحت تر می توانیم با قضیه کنار بیاییم. قبل از شروع مهدکودک، چندین بار کودکتان را به آنجا ببرید تا با محیط آنجا آشنا شود. کودک را با معلمش آشنا کنید. با کودک خود در فضای مهد بگردید و بخش کلاس ها، سرویس بهداشتی، اسباب بازی ها و .. را ببینید. مدت زمانی را با کودکتان در فضای مهد بگردید و برایش بگویید که این تجربه چقدر هیجان انگیز و جالب خواهد بود.


از کودکتان بپرسید سوالی در مورد مهدکودک یا مدرسه اش دارد و به سوالاتش صادقانه پاسخ دهید و اگر جواب سوالش را نمی دانید، جوابش را بیابید. اگر کودکتان از دوست شدن با دیگر کودکان و یا صحبت کردن با معلم خود هراس دارد چند جمله ساده را با او تمرین کنید. مثلا می تونم باهات بازی کنم؟ یا می تونم برم دستشویی؟


فرصت های زیادی را فراهم کنید تا کودکتان در مورد احساسی که از رفتن به مهدکودک یا مدرسه اش دارد سخن بگوید. تصور نکنید که او از مهدکودک یا مدرسه اش هراسان است و این حس را با پرسیدن سوالتی مانند (آیا از رفتن به مهدکودک ات نگرانی و می ترسی؟) به او منتقل نکنید.

البته اگر حس می کنید که او نگران است اما نمی تواند احساسش را بیان کند می توانید از او بپرسید: (آیا تصوری از اینکه مهدکودک ی مدرسه چگونه جاییست نداری؟) و سعی کنید دقیقا دریابید نگرانی اش چیست! ضمن اینکه به او می فهمانید احساساتش طبیعی است. می توانید یکی از تجربیات و خاطرات خودتان در موارد مشابه را برایش تعریف کنید اینکه ابتدا چه تصوری داشتید و احساستان در انتها چه تغییری کرد. مثلا می توانید در مورد اولین روز مهد کودک یا مدرسه خودتان با او صحبت کنید.


اگر کودکتان گفت به این علت نمی خواهد به مهدکودک برود که دلش برای شما تنگ می شود در پاسخ بگویید که دل شما هم برای او تنگ خواهد شد اما از طرفی در مورد کارهایی که قرار است او در مهد کودک یا مدرسه انجام دهد نیز هیجان زده هستید و منتظرید که هر بار که به خانه می آید از زبان او بشنوید که چه کارهایی انجام داده اند.


وقتی که به در مهد کودک یا مدرسه می رسید آرام باشید و خیلی سریع خداحافظی کنید. کودکتان را در آغوش بگیرید و بگویید: (دوستت دارم، مطمئنم که روز خیلی خوبی داری. ساعت ۴ میام دنبالت. خداحافظ). در حالیکه لبخند به لب دارید آنجا را ترک کنید.


هنگامی که می خواهید کودکتان را ترک کنید تردید نکنید. خودتان را برای این واقعیت که کودکتان ناراحت شود و گریه کند آماده کنید اما اطمینان داشته باشید که معلمش از پسش برخواهد آمد. هرچقدر خداحافظی را بیشتر کش دهید سخت تر خواهد شد و زمان بیشتری خواهد برد تا کودکتان به این جدایی عادت کند.اگر به محض اینکه کودکتان گریه کرد برگردید در واقع به او آموزش می دهید که گریه کردن او شما را از رفتن باز می دارد و در نتیجه او هر روز صبح این رفتار را تکرار خواهد کرد.


بچه ها به راحتی متوجه کوچک ترین نگرانی شما خواهند شد و ممکن است برایشان سوال شود که چرا شما نگرانید پس مهم است به همان اندازه که کودکتان را آماده می کنید خودتان نیز آماده باشید. تمرین کنید که به هنگام خداحافظی به کودکتان چه چیزی می گویید و چگونه آرام می مانید. اگر احساس می کنید که در آن لحظه گریه تان خواهد گرفت سعی کنید که جلوی گریه تان را بگیرید تا از جلوی چشمان کودکتان دور شده باشید.


زمانی که به کودکتان قول دادید که به دنبالش خواهید رفت را در اولویت کارهایتان قرار دهید و راس آن ساعت در مهدکودکش حاضر شوید. این کار باعث می شود که روز بعد راحت تر به مهد برود وقتی مطمئن باشد که همان ساعتی که به او قول داده اید به سراغش خواهید رفت. در مورد اینکه روزش را چطور گذرانده است از او سوال کنید و روی نکات مثبت تمرکز کنید. به او بگویید که چقدر به او افتخار می کنید و چقدر او هیجان زده است که فردا نیز به مهدش برود.


 خودتان را آماده کنید که عادت کردن به این جدایی روزها و یا حتی هفته ها به طول بیانجامد و در عین حال به خودتان یادآوری کنید که آرام و خوش بین باشید. اگر شما بتوانید از پس این روزهای سخت برآیید، کودکتان به این روند عادت خواهد کرد و جدایی های بعدی خیلی راحت تر خواهد بود.

 

پیشنهاد می کنیم مطالب زیر را نیز مطالعه کنید: