چگونه خلاقیت کودکان را نابود کنیم!

کودکان نابغه های خلاقی به دنیا می آیند اما متاسفانه تا زمانیکه که به کلاس سوم یا چهارم برسند، خلاقیتشان نابود می شود. در مورد هوش پدیده ای به نام اثر فلین (نامی است که به افزایش قابل توجّه و مداوم امتیازات آزمون هوش در بسیاری از مناطق جهان داده‌اند) وجود دارد که بر اساس آن ضریب هوشی هر نسل نسبت به نسل قبل 10 شماره افزایش می یابد و علت آن محیط و تجهیزات پیشرفته ایست که کودکان را باهوش تر می کند اما در مورد خلاقیت این روند برعکس است یعنی از سال 1990 به بعد خلاقیت کاهش یافته است. اما مشکل کجاست؟ چه اشتباهی باعث روند نزولی خلاقیت شده است؟

برخی از کارها و عواملی که باعث نابود شدن و کاهش خلاقیت می شوند عبارتند از:

جایزه یا پاداش: 

تحقیقات دانشمندان نشان می دهد که پاداش دادن باعث می شود حس اکتشاف و قوه خلاقیت کودک از بین برود. در واقع کودک به اندازه ای برای انجام یک کار تلاش می کند که پاداش بگیرد و بیشتر از آن تلاشی نخواهد کرد و شادی و خوشحالی ذاتی ای که کودکان در انجام کارهای خلاقانه می برند را از بین خواهد برد. ما کودکانی با انگیزه و فعال می خواهیم نه کودکانی که نوت بوکشان پر از امتیاز مثبت است!

حضور همیشگی:

اگر شما همیشه در کنار کودکتان حضور داشته باشید و تمامی کارها و پروژه های آن ها را مدیریت کنید و همیشه در حال نصحیت کردن و مشاوره دادن به آن ها برای انجام کارها باشید باعث می شود که کودک ریسک کردن را نیاموزد و خطا کردن را تجربه نکند که بخشی از مراحل خلاقیت محسوب می شود.

انتخاب های محدود:

ما بچه ها را وارد سیستمی می کنیم که به آن ها آموزش می دهد "فقط یک جواب درست وجود دارد". اکثر اسباب بازی ها با راهنما و نحوه استفاده به فروش می رسند و در واقع به کودکان اجازه داده نمی شود که به روش خودشان بیاموزند. هرچند بررسی گزینه های موجود نکته اصلی در تفکر جانبی است. کودکان خلاق به راحتی راه حل های جایگزین را اعلام می کنند و در پیروی از کنجکاوی شان دقیق تر هستند.

برنامه ریزی بیش از حد:

فعالیت های منظم، کلاس های مشخص، تفریحات برنامه ریزی شده و ... یک برنامه دقیق و مشخص و تا حد امکان پر! در واقع انقدر زمان کودک را پر می کنیم که جایی برای "حوصله سر رفتگی" باقی نمی ماند. "حوصله سر رفتگی" باعث به کارگیری قوه تخیل و استفاده از قوه تخیل منجر به خلاقیت و ایده های جدید می شود. گاهی خودمان می گوییم: "من نیاز دارم برای مدتی یک جا بنشینم و کاری انجام ندهم تا دوباره انرژی پیدا کنم" اما این اجازه را به کودکمان نمی دهیم. در طول زمانی که ما داریم "هیچ کار" انجام می دهیم، بهترین ایده ها به ذهن ما می رسد.

خلاقیت زمانی ظاهر می شود که شما کاری را از روی علاقه انجام دهید. چیزی که مهم است لذت بردن از کاریست که انجام می دهید و نه تکمیل و بی نقص بودن آن کار. بیایید بی خیال انجام صحیح کار شویم و به کودکمان اجازه دهیم که کشف کند، اشتباه و خطر کند و آزادی لازم برای ابراز همه ایده هایش را داشته باشد.
 

به تصویر این مطلب دقت کنید. شما می توانید از کودک بخواهید مثل همیشه نقاشی بکشد یا از روی شکلی نقاشی بکشد یا شکلی را رنگ آمیزی کند یا اینکه می توانید روی یک کاغذ دایره های بزرگ و کوچک یا اشکال بزرگ و کوچک بکشید و از او بخواهید که با استفاده از این اشکال طرحی را بکشد این مسئله در هر زمینه ای صادق است. می توانید روند فعالیت کودک را به گونه ای تغییر دهید که هم کودک لذت ببرد و هم خلاقیتش را به کار گیرد.